Dział: Wiedza praktyczna

Złotym standardem leczenia choroby zwyrodnieniowej dużych stawów jest całkowita endoprotezoplastyka, która stanowi rozwiązanie przywracające mobilność i poprawiające jakość życia pacjenta. W obliczu wzrastającego odsetka młodych, sprawnych fizycznie pacjentów, którzy wymagają operacji endoprotezoplastyki stawu, podejście lecznicze wymaga dużej precyzji, aby sprostać indywidualnym oczekiwaniom dotyczącym funkcjonalności. Potrzeba ta napędza nieustanny proces optymalizacji techniki operacyjnej oraz doskonalenia stosowanych narzędzi i implantów. Wszystko po to, aby osiągnąć maksymalnie zadowalające efekty i zapewnić bezbolesną, nieograniczoną w żaden sposób ruchomość i aktywność stawu oraz wyeliminować ryzyko hipotetycznego niezadowolenia pacjenta po zabiegu. Dostosowany do indywidualnej anatomii pacjenta implant prezentuje geometrię, która umożliwia odtworzenie osi mechanicznej i kinematycznej oraz zapewnia stabilność poprzez zrównoważony ruch we wszystkich płaszczyznach. Wyważenie wymienionych elementów stanowi fundament osiągnięcia zadowalających wyników, zarówno dla pacjenta jak i operatora. Implant i blok tnący dostosowane do indywidualnej anatomii pacjenta, produkowane są na podstawie wcześniej przeprowadzonego badania tomografii komputerowej, co wychodzi naprzeciw oczekiwaniom szeroko pojętego sukcesu terapeutycznego. Przedoperacyjne planowanie osadzenia komponentów w miejscu stawu, umożliwia resekcję minimalnych fragmentów zmienionych chorobowo tkanek miękkich i kostnej, które są niezbędne do osiągnięcia satysfakcjonujących rezultatów, które nie ustępują w wyniku pooperacyjnym (obrazowym i klinicznym) standardowej metodzie. Co więcej badania sugerują, że wzrost zadowolenia pacjentów, objawiający się zmniejszeniem dolegliwości bólowych i zwiększeniem ruchomości stawu, koreluje z niwelacją występowania jatrogennych uszkodzeń oraz ograniczeniem resekcji tkanek. Idealne dopasowanie powierzchni produkowanego implantu z powodzeniem naśladuje naturalną kinematykę stawu kolanowego, osiągając duży postęp w porównaniu do techniki konwencjonalnej, w której brak przedoperacyjnego planowania, bazującego na tomografii komputerowej.

FlexiOss® to materiał kościozastępczy będący połączeniem fosforanu wapnia oraz kurdlanu. Kompozyt jest użyteczny w zabiegach z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu w uzupełnianiu pourazowych ubytków kości, miejscach zrostu opóźnionego i stawów rzekomych oraz innych będących obecnie w fazie badań i obserwacji. Badaniem objęto dotychczas 38 pacjentów operowanych w Klinice Traumatologii i Medycyny Ratunkowej Samodzielnego Publicznego Szpitala Kliniczego nr 1 w Lublinie. Po dobraniu odpowiedniej objętości wymaganej do uzupełnienia w danym przypadku funkcjonalne właściwości plastyczne kompozytu uzyskuje się poprzez nasączenie porowatych kształtek w krwi z miejsca operacyjnego lub w soli fizjologicznej. Materiał w zależności od potrzeb może być stosowany jako wypełnienie ubytku kości samodzielnie bądź wspomagająco w stabilizacji odłamów za pomocą implantów metalowych dobranych w zależności od danych wymagań. Trwające obserwacje przypadków leczonych z zastosowaniem biomateriału dają obiecujące wyniki i w konkretnych wskazaniach ukazują go jako przydatną alternatywę dla innych materiałów kościozastępczych aktualnie dostępnych na rynku medycznym. Rozszerzenie obecnych badań może wskazać zastosowanie w lokalizacjach innych niż kości długie oraz potencjał kompozytu, jako nośnika leków i substancji wspomagających gojenie kości.

Chód jest jedną z najbardziej zaawansowanych form lokomocji człowieka. WALKER VIEW to innowacyjny system do oceny i rehabilitacji chodu, który zapewnia globalne podejście do pacjenta. Zaawansowana technologia oraz czujniki w pasie bieżni dostarczają precyzyjnych i szczegółowych informacji dotyczących jakości chodu. Kamera 3D sczytuje obraz pacjenta i odtwarza jego sylwetkę na ekranie, dlatego nie są wymagane markery na ciele pacjenta. Ponadto fizjoterapeuta jest wspomagany gotowymi testami diagnostycznymi do analizy chodu, oceny wydolności funkcjonalnej i tolerancji wysiłku u pacjentów z różnymi schorzeniami. Po przeprowadzonym teście otrzymuje się raport zawierający parametry zakresów ruchomości poszczególnych stawów, nagranie z testu oraz analizę kinematyczną. System Smart Gravity umożliwia odciążenie pacjenta, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo podczas terapii. Na podstawie testu i wyciągniętych wniosków z raportu można przeprowadzić indywidualnie dobraną terapię, która będzie skupiać się na poprawie poszczególnych parametrów chodu. Popełnienie błędu czułe oprogramowanie sygnalizuje bodźcem akustycznym. WALKER VIEW to jedna z najnowocześniejszych metod do szczegółowej i obiektywnej analizy chodu pacjenta, która w krótkim czasie dostarcza informacji na temat powstałych deficytów czy kompensacji ruchowych oraz pozwala stworzyć odpowiedni trening.

Wpływ chorób kręgosłupa na wyniki leczenia pacjentów kwalifikowanych do pierwotnej endoprotezoplastyki stawu biodrowego był dostrzegalny od wielu dziesiątek lat. Wraz z rozwojem wiedzy o endoprotezoplastyce zaczęto szukać powodów, dla których wyniki leczenia w tej grupie pacjentów były nieoptymalne. Jako iż choroby kręgosłupa, tak samo jak choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych, są coraz częściej spotykane u ludzi, niezbędna jest wiedza na temat ich wzajemnego oddziaływania. W tym kontekście, w szczególności ostatnimi laty, dużym zainteresowaniem cieszy się relacja miednica–kręgosłup w fazie statycznej, jak i dynamicznej. Poniższy artykuł ma na celu przybliżyć powyższe koncepcje i wzbogacić wiedzę o doświadczenia autorów.

Istotna rola witaminy D w funkcjonowaniu wielu układów organizmu ludzkiego została relatywnie dobrze poznana. Początkowo witamina ta wiązana była głównie z chorobami układu mięśniowo-szkieletowego, takimi jak krzywica i osteoporoza. Obecnie witamina D ma udokumentowane znaczenie niemal w każdej gałęzi medycyny. Obniżone jej stężenia zostały powiązane m.in. z licznymi chorobami autoimmunologicznymi, endokrynologicznymi, kardiologicznymi oraz dermatologicznymi. Również w ginekologii i położnictwie znaczenie witaminy D jest ogromne. Zainteresowanie witaminą D rośnie proporcjonalnie do liczby publikowanych badań i doniesień. Wytyczne licznych towarzystw naukowych obejmują coraz więcej wskazań do oznaczenia stężeń oraz ewentualnej suplementacji witaminy D. W artykule przedstawiono zarys szerokiego spektrum działań witaminy D ze szczególnym uwzględnieniem układu mięśniowo-szkieletowego, kryteriów diagnostycznych niedoborów oraz podstawowych wytycznych suplementacji. Rola witaminy D jest coraz lepiej poznawana, jednak wymagane są dalsze badania nad korelacją jej niedoborów z poszczególnymi jednostkami chorobowymi. Obecnie zainteresowaniem cieszą się publikacje dotyczące wpływu tej witaminy na wystąpienie oraz przebieg infekcji COVID-19. 

Tendinopatia odnosi się do klinicznego rozpoznania bólu związanego z aktywnością, skutkującego pogorszeniem czynności ścięgien. W ciągu ostatnich kilku lat pojawiło się wiele badań klinicznych i dyskusji na ten temat, w których prezentowano nowe punkty widzenia. W tym artykule omówiony zostanie aktualny sposób myślenia o podstawach naukowych i leczeniu klinicznym tendinopatii, a w szczególności nowe odkrycia dotyczące gojenia się ścięgien, które są istotne dla patofizjologii tendinopatii. Omówiono również potencjalne nowe terapie w chorobach ścięgien.

Wrodzona lub rozwojowa różnica długości kończyn dolnych nawet do 2 cm nie jest zauważalna przez człowieka do czasu rozpoczęcia dolegliwości bólowych przeciążeniowych lub wystąpienia obrażenia kończyny i braku ustępowania dolegliwości mimo zastosowania prawidłowego postępowania leczniczego. Przeciążenie kończyny z czasem wynika z niezauważalnej asymetrii obciążania, wówczas przeciążenie zwykle dotyczy kończyny dłuższej na różnych jej „piętrach” biomechanicznych. Zdarzenie to występuje w następstwie wzrostu wagi ciała, wdrożenia „zdrowotnych” biegów, np. Running, Footing, lub marszów np. Nordic Walking lub też wdrożenia „niedzielnego” uprawiania sportu. W przypadku obrażeń kończyny dolnej różnego typu, nawet z pozoru błahych, nie można uzyskać ustąpienia dolegliwości przez wiele tygodni/miesięcy mimo przeprowadzanego prawidłowego z pozoru leczenia. Wspomniane objawy są sygnałem ostrzegawczym dla chorego w zakresie procesu przeciążeń z uszkadzaniem chrząstki przeciążonych stawów w czasie, a następnie destrukcji zwyrodnieniowej stawu. „Złota proporcja”, czyli „złota liczba” fi Leonada da Vinci tłumaczy wspomniane przeciążenia. Oczywiście nie będziemy jej obliczać, ale pamiętajmy o jej istnieniu i znaczeniu biomechanicznym. Wspomniane przeciążenia wynikające z różnicy długości kończyn dolnych i generowane przez nie zwyrodnienia są możliwe do wyleczenia w okresie wczesnym, natomiast nierozpoznane prowadzą do nieodwracalnych, trybologicznych uszkodzeń chrząstki stawowej i degradacji stawu z czasem. Zatem ustalenie rozpoznania „nierównych nóg” zgodnie z zasadami Evidence Based Orthopaedics oraz odpowiedź samemu sobie na pytanie: „Jakie jest rozpoznanie przyczynowe?” stanowi podstawę eliminacji wpływu na narząd ruchu, jego dolegliwości, a w efekcie skutecznego leczenia oraz zadowolenia chorego i sukcesu lekarza. 

W operacjach pediatrycznych na kręgosłupie, w tym korekcji młodzieńczej skoliozy idiopatycznej, podczas monitoringu neurofizjologicznego coraz częściej zwraca się uwagę z jednej strony na zwiększenie precyzji pomiaru przewodnictwa impulsów nerwowych w szlakach rdzenia kręgowego, a z drugiej – na zmniejszenie ryzyka inwazyjności stosowanych metod stymulacji i rejestracji. Nowością w tym zakresie jest rejestracja potencjałów za pomocą elektrod powierzchniowych vs. igłowych, które są stosowane jako standard. Celem artykułu jest prezentacja wyników badań porównawczych neuromonitoringu śródoperacyjnego, podczas jednoczesnej rejestracji za pomocą elektrod powierzchniowych oraz igłowych ruchowych potencjałów wywołanych (MEP) indukowanych bodźcem elektrycznym przezczaszkowo. Przedstawiono wyniki analizy parametrów amplitudy oraz latencji potencjałów rejestrowanych przed i po korekcji skolioz, wskazujących na użyteczność nieinwazyjnej rejestracji elektrodami powierzchniowymi, przy zachowaniu zasady ich precyzyjności w określeniu przewodnictwa neuronalnego w szlakach rdzeniowych.