Endoprotezoplastyka stawu ramiennego jest efektywną metodą leczenia choroby zwyrodnieniowej. Jednak podobnie jak w przypadku endoprotezoplastyki innych stawów wiąże się z ryzykiem powikłania, jakim jest zakażenie okołoprotezowe (ang. periprosthetic joint infection – PJI) [1,2], kłopotliwe zarówno dla pacjenta, jak i dla lekarza. Aktualnie dysponujemy wieloma możliwościami profilaktycznymi, diagnostycznymi i zabiegowymi, nadal jednak infekcje okołoprotezowe stanowią wyzwanie.
Podążając za ustaleniami II Międzynarodowego Spotkania w sprawie infekcji mięśniowo-szkieletowych, należy zwrócić uwagę, że brakuje wystarczającej liczby pubikacji oraz kontrolowanych badań zakażeń okołoprotezowych dotyczących stricte stawu ramiennego. Dlatego większość wiedzy oraz wypracowane zalecenia opierają się na literaturze dotyczącej infekcji okołoprotezowych innych stawów, takich jak staw biodrowy oraz staw kolanowy [1].
Definicja i podział
Już w przypadku samej definicji okołoprotezowego zakażenia stawu ramiennego po endoprotezoplastyce zarówno pierwotnej, jak i rewizyjnej napotykamy wiele kontrowersji i wątpliwości. Zgodnie przyjęto kryteria definiujące pewne PJI, czyli przypadki niepozostawiające wątpliwości występowania zakażenia. PIJ można z całą pewnością rozpoznać u pacjentów z:
- przetoką dochodzącą do endoprotezy,
- dużą ilością ropy wewnątrzstawowo oraz
- posiadających dwa dodatnie wyniki posiewu z identyfikacją zjadliwych patogenów.
Brak wymienionych symptomów nie wyklucza rozpoznania PJI stawu ramiennego. Z tego powodu wprowadzono dodatkowe pojęcia prawdopodobnego, możliwego oraz mało prawdopodobnego PJI, których definicja pozostaje kwestią sporną [1].
Zakażenia okołoprotezowe stawu ramiennego są rzadsze niż zakażenie okołoprotezowe stawów kolanowego lub b...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 4 wydania czasopisma "Praktyczna Ortopedia i Traumatologia"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
