Autor: Sieczka Łukasz

Test rysowania zegara to proste, a zarazem niezwykle cenne narzędzie diagnostyczne, które powinno być włączone do oceny przedoperacyjnej pacjentów planowanych do interwencji chirurgicznej w obrębie dużych stawów. Leczenie chirurgiczne ortopedyczne ma na celu przywrócenie pacjentowi maksymalnej możliwej autonomii i ułatwienie mu powrotu do codziennej aktywności. Protokoły pooperacyjne w oddziałach zabiegowych mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa pacjentowi i ustandaryzowanie opieki okołooperacyjnej. Jednak brak współpracy pacjentów wiąże się z wyzwaniami. Dlatego też konieczne jest rozważenie kontynuowania badań w celu oceny ryzyka powikłań pooperacyjnych związanych z ograniczoną współpracą pacjenta, a także konsekwencji dla pacjenta, jego bliskich i systemu opieki zdrowotnej.

Niekorzystne działania steroidów podawanych miejscowo są często występującym zjawiskiem. W przy- padku ogólnej miejscowej steroidoterapii najczęściej występują wzrost ciśnienia tętniczego, hiperglikemia i posteroidowe zaczerwienienie twarzy. Do niekorzystnych miejscowych następstw steroidoterapii należą również miejscowe nasilenie bólu, miejscowe reakcje zapalne, zapalenie stawów, uszkodzenia ścięgien, miejscowe krwawienia, uszkodzenia nerwów, miejscowe martwice, zanik skóry i tkanki podskórnej. Przeciwwskazaniami do miejscowej iniekcyjnej steroidoterapii są uszkodzenia lub infekcje skóry, nadwrażliwość na podawane leki, złamania kości lub zagrażające uszkodzenia ścięgien, rozległe zniszczenia stawu, zaburzenia krzepnięcia grożące krwawieniem w miejscu iniekcji, obecność implantu w ostrzykiwanym stawie, nieustabilizowane nadciśnienie i niewyrównana cukrzyca. Przyjmuje się maksymalną ilość miejscowej terapii iniekcyjnej steroidami do czterech razy w roku do tej samej lokalizacji.

Dostawowa terapia steroidowa jest powszechnie stosowana w leczeniu zwyrodnień stawów i chorób reumatologicznych. Liczne badania potwierdzają skuteczność takiego leczenia zmniejszającego ból i inne objawy, nieuszkadzającego samych stawów ani ich funkcji. Iniekcje pozastawowe obejmują tkanki miękkie: ścięgna, kaletki, mięśnie lub okolice sąsiadujące z bolesnymi miejscami (przestrzeń podbarkowa powyżej pierścienia rotatorów, przestrzeń nadtwardówkowa kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego). Omówiono wybrane przykłady technik dostawowych i pozastawowych iniekcji steroidowych.

Miejscowa steroidowa terapia iniekcyjna jest powszechnie stosowana w praktyce ortopedycznej od 70 lat. Pomimo jej rozpowszechnienia pozostają liczne kontrowersje i nieustannie dochodzą nowe informacje od praktyków i grup badawczych. Autorzy przedstawiają istotne informacje na temat steroidów i szczegółowy opis praktycznego postępowania w celu dalszego doskonalenia leczenia z miejscowym użyciem steroidów.