Dlaczego zastosowanie miejscowego preparatu złożonego w zespołach bólowych narządu ruchu różnego pochodzenia może być korzystniejsze niż monoleku?

Ból w obrębie narządu ruchu jest jedną z najczęstszych dolegliwości skłaniających pacjentów do szukania porady lekarskiej. Według danych epidemiologicznych, ból w obrębie tego narządu to ponad 40% wszystkich dolegliwości bólowych, z jakimi pacjenci zgłaszają się do lekarza POZ. i pierwsza przyczyna wizyt w gabinecie ortopedy [1]. Ból w obrębie układu ruchu może dotyczyć stawów, wiązadeł, mięśni, nerwów i ścięgien. Może powstawać w wyniku nagłego wysiłku lub też może być spowodowany wykonywaniem pewnych ruchów, powtarzających się obciążeń. Duża część objawów bólowych ze strony narządu ruchu występuje w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów (ChZS). Choroba ta dotyka ludzi właściwie w każdym wieku, nawet w 2. i 3. dekadzie życia, natomiast po 60. r.ż. występuje u ok. 60% kobiet i mężczyzn [2]. Kolejną grupą schorzeń związanych z bólem w obrębie układu ruchu są układowe choroby tkanki łącznej, szczególnie reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), które jest najczęstszą chorobą z tej grupy, i spondyloartropatie (np. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa – ZZSK czy łuszczycowe zapalenie stawów – ŁZS) [3].

Skuteczność równa placebo

Biorąc pod uwagę znaczącą populację ludzi z objawami bólowymi w obrębie narządu ruchu, a także duże ich nasilenie i uciążliwość, zarówno prawidłowe leczenie, jak i kontrola bólu są dużym wyzwaniem dla systemu opieki medycznej. Pacjenci sięgają po różne leki przeciwbólowe dostępne bez recepty (OTC), z których najpopularniejszą substancją jest paracetamol. Tymczasem, według ostatnich badań, stosowanie paracetamolu w bólach układu mięśniowo-szkieletowego nie przynosi większego efektu niż placebo [4]. Znikome działanie paracetamolu w tych wskazaniach powoduje często, że pacjenci sięgają po coraz wyższe dawki leku, nie przestrzegając też czasowego schematu dawkowania (zażywają zbyt duże dawki w krótkich odstępach czasowych). Grozi to przekroczeniem bezpiecznych dawek tej substancji i naraża pacjenta na działania niepożądane, a często także na nieodwracalne działanie toksyczne tego leku (hepatotoksyczność) [5]. Stosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) może przynieść redukcję bólu, jednak przy częstym i długotrwałym stosowaniu naraża pacjenta na groźne działanie niepożądane leków z tej grupy terapeutycznej. Szczególnie niebezpieczne jest stosowanie N...