Zalety i wady wybranych leków doustnych z grupy SYSADOA stosowanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów (CHZS, osteoarthritis – OA), jest postępującą, przewlekłą choroba reumatyczną, u której podłoża leży uszkodzenie chrząstki i towarzyszący temu stan zapalny, rozwijającą się w szczególności u osób narażonych na obciążenia stawów oraz w wyniku zaburzeń jakościowych i ilościowych w obrębie chrząstki stawowej. Jest to heterogenna grupa chorób, w których proces chorobowy zaczyna się od tkanki chrzęstnej i w dalszej ewolucji obejmuje cały staw. Jej etiologia nie została do końca wyjaśniona, ale jest kilka zdefiniowanych przyczyn częstszego występowania tego schorzenia. Otyłość, brak wysiłku fizycznego, siedzący – zarówno w pracy, jak i w domu – tryb życia, ale także przeciążenia, np. ekstremalne (jak w spadochroniarstwie), ale również np. bieganie w nieodpowiednich butach na twardym podłożu, niewygodny fotel w pracy, nieergonomiczne stanowisko pracy, co predysponuje do indukcji i rozwoju zmian zwyrodnieniowych w zakresie stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów nie tylko dotyczy otyłych ludzi siedzących za biurkiem, ale także wysportowanych strażaków, żołnierzy czy spadochroniarzy. Również inne choroby ogólnoustrojowe jak: cukrzyca, martwice kości, dna moczanowa, a także zespoły przeciążeniowe związane z pracą, mogą powodować wtórne zmiany zwyrodnieniowe stawów. Według współczesnych danych szacunkowych zmiany zwyrodnieniowe w stawach występują już u 25% osób po 40. roku życia, a po przekroczeniu 55. roku życia częstość występowania tych zmian sięga około 60% populacji, aby po 70. roku życia osiągnąć poziom 80% populacji w tym wieku. Na chorobę zwyrodnieniową stawów zapadają zarówno kobiety, jak i mężczyźni, ale to kobiety ze względu na menopauzę oraz statystycznie dłuższe życie w większym stopniu doświadczają następstw tego schorzenia w życiu codziennym. Ocenia się, że choroba zwyrodnieniowa stawów dotyka w różnym stopniu i różnej lokalizacji ponad 300 milionów ludzi na całym świecie. W 2018 r. FDA (amerykańska Agencja Żywności i Leków) uznała CHZS za schorzenie z kategorii ciężkich, a w Polsce jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności. Objawy CHZS są związane z zajętymi stawami oraz tkankami otaczającymi i – w przeciwieństwie do reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) – nie obejmują objawów ogólnoustrojowych. Głównym objawem CHZS są dolegliwości bólowe, które poza subiektywnym odczuciem, znacznie pogarszają jakość życia pacjentów. Pozostałe objawy CHZS, takie jak trzeszczenia zmienionych stawów, tkliwość zmienionych stawów, ograniczenie zakresu ruchomości poszczególnych zmienionych stawów oraz obrzęk, w znacznym stopniu pogarszają funkcjonalność narządu ruchu. Obrzęk tkanek miękkich, zaniki mięśniowe, wysięk do stawów zaburzają motorykę stawu i nasilają stan zapalny, a nieprawidłowe ustawienie stawu w osi powoduje zmianę osi nacisku i pogarsza powoli standard życia pacjenta. Leczenie CHZS często zaczyna się zbyt późno w trakcie choroby, gdy wymienione zmiany patologiczne już są utrwalone. Farmakoterapia zazwyczaj rozpoczyna się w momencie jak pacjent narzeka na ból i utratę funkcji stawów. Niestet...