Stosowanie połączenia tramadolu i deksketoprofenu w leczeniu ostrego bólu

Metody terapii

Ból jest przykrym doznaniem czuciowym i emocjonalnym związanym z uszkodzeniem tkanek lub ich potencjalnym uszkodzeniem. W praktyce medycznej jednym z najczęstszych rodzajów bólu pourazowego jest ból pooperacyjny, który osiąga zwykle największe natężenie w pierwszej dobie po zabiegu, a w ciągu kilku następnych dni jego nasilenie maleje. Utrzymywanie się ostrego bólu po zakończeniu zabiegu lub zaopatrzeniu urazu może prowadzić do poważnych komplikacji m.in. ze strony układu krążenia. Przedłużający się ból może również prowadzić do neurofizjologicznych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym, przekształcając ból ostry w ból przewlekły. Tramadol należy do opioidowych leków przeciwbólowych hamujących przewodzenie impulsów bólowych w drogach wstępujących. Aktywuje on także zstępujące szlaki antynocyceptywne poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny. Deksketoprofen, będący silnym niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), hamuje syntezę prostaglandyn, co podwyższa próg pobudliwości nocyceptorów oraz działa przeciwzapalnie. Jako aktywny izomer ketoprofenu deksketoprofen wykazuje dwukrotnie silniejsze działanie przeciwbólowe, co pozwala na stosowanie mniejszych dawek i redukuje ryzyko działań niepożądanych. Połączenie tramadolu i deksketoprofenu wykazuje synergistyczne działanie przeciwbólowe. Różne mechanizmy działania obu leków – tramadol hamujący ból w szlaku wstępującym i deksketoprofen przeciwdziałający sensytyzacji nocyceptorów – pozwalają na optymalne wykorzystanie ich potencjału terapeutycznego. Połączenie tramadolu i deksketoprofenu skutecznie i szybko działa przeciwbólowo u pacjentów po różnorodnych zabiegach chirurgicznych, w tym ekstrakcji zębów i alloplastyce stawu biodrowego. Połączenie to, stosowane w leczeniu bólu pourazowego, wyraźnie zmniejsza nasilenie bólu już po pierwszej dawce leku. Preparat złożony jest zwykle dobrze tolerowany, a najczęściej zgłaszane działania niepożądane to nudności, wymioty i zawroty głowy. Dzięki stosowaniu niskiej dawki deksketoprofenu ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego jest minimalne. Połączenie tramadolu i deksketoprofenu stanowi obiecujące narzędzie w leczeniu bólu w chirurgii i ortopedii. Synergistyczne działanie tych dwóch leków pozwala na skuteczniejszą kontrolę bólu przy jednoczesnym zredukowanym ryzyku działań niepożądanych. Wprowadzenie takiego preparatu do codziennej praktyki medycznej może przyczynić się do poprawy jakości opieki nad pacjentami oraz efektywności terapeutycznej w kontroli bólu.

Zgodnie z definicją zaproponowaną w 2020 r. przez Międzynarodowe Towarzystwo Badania Bólu ból to przykre doznanie czuciowe i emocjonalne związane z aktualnie występującym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub je przypominające. Ostry ból występujący po urazie lub zabiegu chirurgicznym stanowi dla organizmu informację o działaniu bodźca uszkadzającego i (lub) niszczącego tkanki. Jako sygnał ostrzegający o niebezpieczeństwie i konieczności reagowania jest on zjawiskiem pożytecznym. 
Ból ostry dominuje w ciągu 72 godzin po urazie. W praktyce lekarskiej jednym z często spotykanych rodzajów bólu pourazowego jest ból pooperacyjny, o największym natężeniu w pierwszej dobie pooperacyjnej, a znacznie mniejszym w trzeciej lub czwartej dobie po zabiegu. Ostry ból, będący konsekwencją urazu lub choroby, wyzwala reakcje organizmu, takie jak przyspieszenie akcji serca i zwiększenie pojemności wyrzutowej, wzrost przepływu krwi w mięśniach szkieletowych czy przyspieszenie oddychania. Te obronne odruchy organizmu ułatwiają reakcję w sytuacji zagrożenia – są konsekwencją wzrostu aktywności układu współczulnego, odpowiedzialnego za reakcje typu „walcz lub uciekaj”. Jednakże ich utrzymywanie się po zaopatrzeniu urazu czy zakończeniu zabiegu operacyjnego jest uciążliwe dla pacjenta i może prowadzić do licznych powikłań: nadmiernego wzrostu zapotrzebowania serca na tlen, wzrostu napięcia mięśniowego, trudności w opanowaniu krwawienia czy zaburzeń snu. Przedłużający się ból w razie braku lub nieskuteczności leczenia przeciwbólowego może doprowadzić do zmian neurofizjologicznych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego i przekształcenia bólu ostrego w ból o charakterze przewlekłym [1, 2].
Ból ostry ma zwykle charakter bólu receptorowego, wywołanego przez podrażnienie receptorów bólu, tzw. nocyceptorów. Są to zakończenia włókien nerwowych wyspecjalizowane w przekazywaniu informacji bólowej. Są zlokalizowane w większości tkanek, a ciała neuronów znajdują się w zwojach rdzeniowych. Nocyceptory mają wysoki próg pobudliwości.
Są pobudzane przez uwalniane z uszkodzonych komórek tzw. mediatory bólu: bradykininę, kalidynę, substancję P, histaminę, serotoninę i jony potasu. Mieszanina substancji uwalnianych przez komórki uszkodzonej tkanki oraz aktywowane komór...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 4 wydania czasopisma "Praktyczna Ortopedia i Traumatologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO