Autor: Maria Maślińska

Choroby reumatyczne to ponad 200 jednostek chorobowych, wśród nich zapalne choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, są w centrum zainteresowania reumatologii. W ich przebiegu często dolegliwości ze strony układu ruchu, takie jak ból stawu, mięśni, przyczepów ścięgnistych, są przyczyną przyjścia do lekarza pierwszego kontaktu, kierowania do ortopedy, a czasem na samym końcu do reumatologa. Towarzyszyć im mogą objawy ogólne jak przewlekłe zmęczenie czy osłabienie. Jednak zespoły bólowe, czy opisane dolegliwości z układu mięśniowo-szkieletowego nie są specyficzne i mogą być sygnałem innych chorób, w tym infekcyjnych chorób wątroby jak wirusowe zapalenia czy autoimmunologicznych chorób wątroby oraz uszkodzenia wątroby w przebiegu jej stłuszczeniowego zapalenia czy marskości. Również rzadziej rozpoznawane choroby wątroby uwarunkowane genetycznie jak, np. hemochromatoza czy choroba Wilsona, wśród mnogości objawów pozawątrobowych, mają objawy związane z układem ruchu. Niniejszy arty- kuł jest próbą przedstawienia problemu objawów ze strony układu kostno-stawowego występujących w wybranych chorobach wątroby. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na konieczność diagnostyki różnicowej i w niektórych niezdiagnozowanych wcześniej przypadkach pokierowanie pacjenta również do hepatologa czy specjalisty chorób zakaźnych.

Wstęp: Dna moczanowa jest chorobą spowodowaną krystalizacją i odkładaniem się kryształów kwasu moczowego w tkankach, szczególnie w stawach, co wywołuje lokalne zapalenie z silnymi dolegliwościami bólowymi, obrzękiem i zaczerwienieniem. Powtarzające się napady dny moczanowej mogą być przyczyną zarówno postępującego uszkodzenia wszystkich struktur stawu, w tym destrukcji tkanki kostnej, jak i powstania zmian okołostawowych. Wystąpienie dny moczanowej wiązane jest z określonym stylem życia i zaburzeniami metabolicznymi prowadzącymi do zwiększenia stężenia kwasu moczowego we krwi. Współczesna wiedza o patomechanizmie dny moczanowej pozwala na coraz skuteczniejsze terapie tej choroby, jednak poza farmakologicznym leczeniem obniżającym stężenie kwasu moczowego i hamującym proces zapalny w trakcie napadu, nadal istotną rolę w postępowaniu  odgrywa modyfikacja nawyków żywieniowych, redukcja masy ciała i zwiększenie aktywności ruchowej. W artykule  przedstawiono najważniejsze elementy leczenia dny moczanowej z uwzględnieniem aktualnych zaleceń Europejskiej Ligi do Walki z Chorobami Reumatycznymi (European League Against Rheumatism EULAR) oraz opinii ekspertów w Polsce.

Abstract: Gout (podagra) is a disease caused by the crystallization and accumulation of uric acid crystals in the tissues, especially in the joints, which causes local inflammation with severe pain, swelling and redness. Repeated attacks of gout lead to progressive damage to all joint structures, including bone tissue destruction as well as periarticular changes. The occurrence of gout is associated with a specific lifestyle and metabolic disorders leading to increased uric acid levels in the blood. Modern knowledge about the pathomechanism of gout allows for more and more effective therapies of this disease. However, apart from the pharmacological treatment lowering the serum uric acid concentration and inhibiting the inflammatory process during the attack, modification of eating habits, reduction of body weight and increased physical activity still play an important role in the gout management. The presented article  describes the most important elements of gout treatment taking into account the current recommendations of the European League Against Rheumatism (EULAR) and expert opinions in Poland.  

Dna moczanowa jest chorobą powiązaną z zaburzeniami metabolicznymi jak np. otyłość czy zaburzenia lipidowe,  na  rozwój tej choroby wpływają nawyki żywieniowe, mała aktywność fizyczna, ale też niektóre leki. W obecnych czasach coraz więcej osób choruje na dnę moczanową szczególnie w krajach rozwiniętych i mimo wielowiekowej wręcz wiedzy na jej temat nadal stanowi istotny problem diagnostyczny i terapeutyczny. Przebieg choroby od lokalnego zapalenia wywołanego krystalizacją moczanu jednosodowego w tkankach, do przewlekłej choroby mogącej wpływać również na stan narządów wymusza konieczność poszerzania wiedzy na jej temat i poszukiwania skutecznych metod leczenia. Niniejszy artykuł jest próbą omówienia najważniejszych elementów diagnostyki i terapii w dnie moczanowej. 

Mezoterapia powinna być włączona jako dodatkowa metoda w leczeniu zlokalizowanego bólu. Może ona działać poprzez dwa mechanizmy. Pierwszy jest wynikiem lokalnej farmakologicznej aktywności stosowanego leku. Drugi, wspierany przez mechaniczne stymulowanie, przez ukłucie igły powodującej aktywacją miejscowych receptorów i ich segmentalne odruchy. W mezoterapii można zastosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), leki miorelaksujące, rozszerzające naczynia, kalcytoninę, steroidy, kolagen, witaminy i leki przeciwbólowe. Mezoterapię zaleca się głównie w następujących chorobach: zapalenie ścięgien, choroba zwyrodnieniowa, ból kręgosłupa L-S, ból szyi, uszkodzenie chrząstki i kości, uszkodzenie mięśni. Mezoterapia jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia bólu i powinna być popularna wśród lekarzy.