Autor: Marta Kazarców

Nienaprawialne uszkodzenia pierścienia rotatorów (rotator cuff tears – RCT) mogą mieć różny obraz kliniczny – od niewielkich dolegliwości bólowych z nieznacznie ograniczonym zakresem ruchu w stawie ramiennym do objawów o dużym nasileniu bólu, ze znaczną dysfunkcją. Na objawowość uszkodzenia pierścienia rotatorów (rotator cuff – RC) wpływa wiele czynników, w tym czas od urazu, wiek pacjenta, dotychczasowe leczenie z uwzględnieniem rehabilitacji, stopień uszkodzenia ścięgien RC, choroby towarzyszące, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów. Każdy z pacjentów z nienaprawialnym RCT wymaga indywidualnego podejścia do jego problemu, z uwzględnieniem jego oczekiwań, charakteru dolegliwości oraz wskazań i przeciwwskazań do zastosowania odpowiedniego leczenia. Należy rozważyć zarówno leczenie zachowawcze, obejmujące rehabilitację i farmakoterapię, jak i leczenie operacyjne. Leczenie operacyjne nienaprawialnych RCT opiera się m.in. na użyciu technik artroskopowych, w których staw ramienny jest oczyszczany z uszkodzonej i zmienionej zapalnie tkanki, tzw. debridement, jest wykonywana częściowa naprawa ścięgien pierścienia rotatorów, również za pomocą łaty, tenotomia lub tenodeza ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia, wszczepienie implantu balonowego, a w części przypadków, szczególnie u pacjentów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawu ramiennego, zalecanym leczeniem jest całkowita endoprotezoplastyka odwrócona stawu ramiennego (reverse total shoulder arthroplasty – RTSA).

Ból kręgosłupa jest jedną z najczęściej zgłaszanych dolegliwości z zakresu narządu ruchu. Wiąże się on m.in. z obniżeniem jakości życia, ograniczeniem aktywności, absencją chorobową, a w części przypadków – z utratą zdolności do wykonywania określonych zawodów czy utratą ogólnej sprawności. Dolegliwości bólowe kręgosłupa mogą być spowodowane uciskiem na korzenie nerwowe lub nerwy rdzeniowe, rdzeń kręgowy, dyskopatią, chorobą zwyrodnieniową postępującą wraz z wiekiem, niewydolnością aparatu więzadłowego czy zwiększonym napięciem mięśniowym mięśni grzbietu. Zdiagnozowanie przyczyny bólu kręgosłupa pozwala na dobranie właściwej metody leczenia pacjenta. Leczenie bólu kręgosłupa opiera się na połączeniu farmakoterapii, rehabilitacji, modyfikacji stylu życia, a niekiedy może wymagać leczenia operacyjnego. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak na przykład nimesulid, są preferowane w leczeniu bólu ostrego lub przy zaostrzeniu bólu przewlekłego, skutecznie zmniejszają dolegliwości bólowe oraz objawy stanu zapalnego. Należy pamiętać, iż nimesulid, podobnie jak inne leki z grupy NLPZ, może wywołać działania niepożądane. Jednak m.in. ze względu na niskie powinowactwo nimesulidu do hamowania cyklooksygenazy-1 w błonie śluzowej przewodu pokarmowego ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego związanych ze stosowaniem nimesulidu jest stosunkowo niskie.