Całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego (ang. Total Knee Replacement - TKR) jest uznawana za złoty standard leczenia operacyjnego zaawansowanego stadium choroby zwyrodnieniowej. Szacuje się, że liczba chorych poddawanych endoprotezoplastyce będzie rosła – wg szacunków już w 2040 roku w samych Stanach Zjednoczonych ma być to 3 miliony pacjentów rocznie (dla porównania, w roku 2020 było to około 1 miliona). Mimo wykonywania dużej liczby TKR na świecie szacuje się, że wciąż około 20% pacjentów, nie jest zadowolonych z wyniku leczenia. Powszechnie wiadomo, że na końcowy sukces wpływa między innymi doświadczenie zespołu w ośrodku przeprowadzającym zabieg. Jednakże ostatnio coraz więcej traktuje się o kluczowej roli właściwego ustawienia implantu, pozwalającego na jego lepsze dopasowanie do kości, tak aby uniknąć obluzowania w okresie pooperacyjnym. Dotychczas opisano wiele technik służących do oceny śródoperacyjnej właściwego ustawienia komponentu udowego. Mowa tu np. o resekcji kostnej (ang. measured-resection - MR) opartej na orientacyjnych punktach anatomicznych. W niektórych ośrodkach ortopedycznych słuszności w prawidłowym zrotowaniu części udowej protezy poszukuje się w tzw. objawie „Grand Piano”. Innym sposobem na jego właściwe ustawienie jest natomiast manipulacja tkankami miękkimi (ang. Gap-Balancing - GB) celem wyrównania szerokości szpary stawowej. Wraz z rozwojem implantów używanych podczas endoprotezoplastyki i wprowadzeniem na rynek endoprotez anatomicznych, lepiej dopasowanych do anatomii stawu kolanowego pacjenta, rozwinęły się również narzędzia wspomagające pracę chirurga. Należą do nich m.in. dodatkowe instrumentaria, tzw. “dynamiczne balancery” lub półautonomiczne systemy robotyczne.Jednym z takich urządzeń do określania rotacji elementu udowego jest właśnie dynamiczny balanser FUZION. Kolejnym z takich urządzeń jest półautonomiczny robot NAVIO (Smith&Nephew, Pittsburgh, PA, USA), który wspomaga pracę operatora. Warto zaznaczyć, że oba te narzędzia pozwalają na ustawienie komponentu udowego w rotacji z niezwykłą precyzją. Trwają obecnie badania naukowe, które określą, czy dzięki tym instrumentom w dłoniach sprawnego chirurga możliwe będzie zmniejszenie liczby osób niezadowolonych z TKR oraz zbliżyć się do wyników klinicznych endoprotezoplastyki stawu biodrowego.
